کد مطلب:38713 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:22

گنجینه پرسمان » اهل بيت

مقامات عالي مانند نبوت و امامت و... چه افتخاري است براي پيامبران و امامان و اشخاص مقرب درگاه

خدا؟ خداوند اگر اين مقامها را به من هم ميداد، داراي آن مقام ميشدم.

گاهي انسان خيال ميكند كه خداوند بدون حساب و كتاب، نعمتي را به فردي داده، در صورتي كه اين تصور درباره خدا اشتباه است. اشتباه با توجه به دو مسئله رفع ميشود، يكي شناخت خدا و ديگري دقت در قرآن كريم و كلمات معصومين(ع)

شناخت خدا: وقتي اعتقاد داريم خدا غني مطلق است و هيچ نيازي ندارد، عادل است و هيچ گونه ظلمي دربارهاش تصور نميشود، حكيم است و هيچ كاري را بدون حكمت نميكند، خالق همه موجودات عالم امكان است و همه مخلوق اويند و او به همه يك گونه نسبت دارد، با اين اعتقاد اگر در بين مخلوقات، تفاوتي از لحاظرتبه و مقام فرقهاي ديگر مشاهده كنيم كه يكي افرشته است، ديگري انسان، يكي پيامبر است و ديگري امام، يكي عارف است و ديگري عامي و... يقين پيدا ميكنيدمنشأ تفاوتها در طرف مخلوقات است، نه در طرف خالقاگر يكي پيامبر اسلام شد و ديگري ابوجهل ميفهميم زمينه پيامبر شدن در حضرت محمد(ص) بوده كه خدايش به نبوت انتخاب نمود، و ابوجهل هم خودش راه جهنم را انتخاب كرد.

قرآن و كلمات معصومين (ع):

قرآن درباره اعطاي مقام امامت به حضرت ابراهيم(ع) ميفرمايد: و اذا ابتلي ابراهيم ربَّه بكلماتٍ فأتمهن قال انّي جاعلك للناس اماماً، (به خاطر بياوريد، هنگامي كه خدا ابراهيم را با وسايل گوناگون آزمود و او به خوبي از عهده آزمايش بر آمد، خدا به او فرمود: من تو را امام و رهبر مردم قرار دادم. (1)

يعني ابراهيم پس از پيمودن مراحل آزمايش، لايق آن موهبت عظيم الهي شد. درباره حضرت يوسف ميفرمايد: و لمّا بلغ أشدّه آتيناه حكماً و علماً و كذلك نجزي المحسنين، هنگامي كه به مرحله بلوغ و قوّت و تكامل جسم و جان رسيد و آمادگي براي پذيرش وحي پيدا كردن ما حكم به او داديم و اين گونه نيكوكاران را پاداش ميدهيم.(2)

جمله كذلك نجزي المحسنين شاهد گويا است بر اين كه هر كس شايسته مقامي باشد، خدا به او عنايت ميكند و هيچ بخلي درباره خدا تصور نميشود. اين جمله كاملاً ميرساند كه اعمال صالح و شايسته يوسف(ع)او را آماده براي موهبت بزرگ الهي كرد.

درباره حضرت موسي ميفرمايد: وفتّناك فتوناً...؛ ما تو را بارها امتحان كرديم و سالها ميان مردم مدين توقف كردي او بعد از آمادگي لازم و بيرون آمدن از كوره امتحانات، سرافرازي و پيروزي داراي قدر و مقامي شدي.(3)

از بيانات قرآن به خوبي روشن ميشود عنايات و موهبتهاي الهي به افراد بر اساس لياقت و شايستگيهاي آنها بوده است، نه اين كه بدون حساب و كتاب باشد، مثلاًخداوند قرعه كشيده و امامت به نام حضرت ابراهيم (ع) افتاده باشد.

اما كلمات معصومين (ع): در دعاي ندبه ميخوانيم: اوليائك الذين استخلصتهم لنفسك... بعد أن شرطتَ عليهم الزهد في درجات هذه الدنيا الدنيه...، اوليايي كه آنان را براي خود برگزيدي، پس از آن كه زهد و پيراستگي را در زندگي اين دنياي پست بر از آنان شرط نمودي. آنان نيز شرط تو را پذيرفته و تو نيز از وفاي آنان آگاه شدي

در زيارت حضرت زهرا(س) ميخوانيم، سلام بر تو اي امتحان شده، كه خدا تو را در ميدان امتحان و ابتلا، صابر و بردبار يافت.(4)

در زيارت حضرت اميرالمؤمنان علي(ع)ميگوييم: سلام بر تو اي كسي كه به عهد خدا وفا كردي(5)

از آن چه گفته شد روشن ميشود مقامهاي معنوي كه از طرف خدا به انسانها داده ميشود، بر اساس لياقتهاي خاصي است كه افراد دارند و كاملاً حساب شده و دقيق است. خداوند با علم بي انتهايش تشخيص ميدهد كه چه كسي شايسته چه مقامي است.

قرآن ميفرمايد: و اللَّه أعلم حيث يجعل رسالته، خدا خودش بهتر ميداند كه رسالت را كجا قرار دهد.(6) در مقام ادعا برخي مدعي هستند كه ميتوانند آدم خوبي شوند، ولي وقتي موقع امتحان ميشود، اكثريت مردود ميشوند. سراسر تاريخ شاهد گوياي اين مدعا است به قول مرحوم دكتر شريعتياكثر دانشجويان در ايام تحصيل انقلابي داغ هستند و حرفها و ايدههاي خوب دارند، ولي وقتي فارغ التحصيل شدند و در صحنه اجتماع وارد شدند، اكثراً حرفهاي شان يادشان ميرود و مشغول زندگي خود ميشوند.

همه كساني كه در كربلا در صف مقابل امام حسين (ع) بودند، حقانيت حضرت را ميدانستند، ولي دنيا پرستي مانع از آن شد كه از حق حمايت كنند.از بين آنان عده كمي از جمله حُرّ رياحي گفت: من هرگز بهشت رابه دنيا نميفروشم، و آمد به طرف امام حسين (ع) و ضربات شمشير و نيزه و تيرها را به جان خريد و شربت شهادت نوشيد و با اختيار خود سعادت ابدي را نصيب خود كرد.

پاورقي:

1 - بقره (2) آيه 124.

2 - يوسف (12) آيه 22.

3 - طه (20) آيه 40.

4 - مفاتيح الجنان، زيارت حضرت زهرا(س) در روز يكشنبه.

5 - همان، ص 760، (زيارت اميرالمؤمنان(ع))

6 - انعام(6) آيه 124.